Badania i nauka Psychologia

Więzi społeczne

Wszyscy ludzie, i prawdopodobnie wszystkie zwierzęta, podzielają potrzebę bliskiej więzi społecznej. Cierpimy z powodu jego braku i rozwijamy się, gdy jesteśmy spełnieni społecznie. Pragnienie społecznej bliskości jest tak samo silne i przekonujące jak pragnienie jedzenia lub narkotyków, takich jak heroina.

Naukowcy rozumieją neuronalne mechanizmy głodu jedzenia i narkotyków. W jednym z ostatnich badań analizowano mechanizmy neuronalne, które leżą u podstaw satysfakcji związanej z zaspokojeniem potrzeby więzi społecznej. W badaniu oceniano również, czy zwykła czynność przypominania sobie poprzednich doświadczeń związanych z więzią społeczną z bliskim przyjacielem może aktywować podobne rejony mózgu i wpływać na nasze poczucie satysfakcji w stosunku do tej osoby.

Koncepcję, że mózg może pożądać intymności, można porównać do naszych codziennych zachcianek na jedzenie. Gdy jesteśmy głodni, tęsknimy za smacznym jedzeniem i czujemy się zadowoleni po jedzeniu. Wiele ostatnich badań sugeruje, że regiony mózgu, które zaspokajają potrzebę więzi społecznej mogą być podobne do tych, które informują nas, że jesteśmy nasyceni po jedzeniu.

Badania obrazowe mózgu konsekwentnie wskazują na dwa ważne regiony: brzuszną część prążkowia (która jest częścią klasycznego układu nagrody) i przyśrodkową korę przedczołową (ten region znajduje się w dolnej części przedniej części mózgu, tuż za mostkiem nosa). Kiedy jesteś głodny, striatum brzuszne staje się aktywne, jeśli patrzysz na zdjęcia jedzenia. Po zakończeniu jedzenia aktywność w tym rejonie mózgu spada.

Striatum brzuszne ma prostą rolę: przekonać Cię do jedzenia. Przyśrodkowa kora przedczołowa monitoruje subiektywne doświadczenie jedzenia. Jej aktywność jest skorelowana z przyjemnością i pożądalnością jedzenia. Zasadniczo kora przedczołowa mówi nam, że jedzenie sprawia nam przyjemność.

Uważa się, że te dwa obszary mózgu przyczyniają się również do tworzenia więzi społecznych z bliskimi osobami. Uczucie samotności lub tęsknoty za zmarłą bliską osobą wiąże się ze zwiększoną aktywnością w brzusznej części kory mózgowej. Z kolei doświadczenie satysfakcjonującej więzi społecznej wiąże się z większą aktywnością w brzusznej korze przedczołowej.